861/1991 ΕΦ. ΑΘ. ΕΜΜ. ΧΑΡΙΤΑΚΗΣ

861/1991 ΕΦ. ΑΘ.   ΕΜΜ. ΧΑΡΙΤΑΚΗΣ

ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΝΟΜΟΣ (INTRACOM IT SERVICES)

861/1991 ΕΦ ΑΘ ( 17082)

 ΑΡΧΝ/1992 (126) Γονική μέριμνα. Ανάκληση ή μεταρρύθμιση της δικαστικής απόφασης περί αναθέσεως της γονικής μέριμνας ανηλίκων τέκνων στον ένα γονέα με άλλη απόφαση, εφόσον αυτό επιβάλλεται από το συμφέρον των ανηλίκων. Περιστατικά που λαμβάνονται υπόψη από το δικαστήριο. Ενέργεια της νέας απόφασης μόνο στο μέλλον και όχι αναδρομικά.

  

ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ 861/1991 Πρόεδρος : Εμμ. Χαριτάκης Εισηγητής: Θεοδ. Μπάκας, εφέτης Δικηγόροι: Αριστ. Διαμαντόπουλος, Κων. Γκιόκας Επειδή, κατά την διάταξιν του άρθρου 1536 Α.Κ. εάν επήλθε μεταβολή των συνθηκών, των αφορωσών το πρόσωπον του τέκνου, των γονέων, του τρίτου εάν ασκεί αυτός την γονική μέριμναν, ή γενικώς το κοινωνικόν περιβάλλον ή τον τρόπον ασκήσεως της γονικής μερίμνης, αι νέαι δε συνθήκαι επήλθον μετά την τελεσιδικίαν της αποφάσεως, το Δικαστήριο οφείλει να ανακαλέσει ή μεταρρυθμίσει την υπάρχουσαν τελεσίδικον απόφασιν, εξ`όσον τούτο επιβάλει το συμφέρον του τέκνου, η νέα δε απόφασις δεν έχει αναδρομικήν ισχύν. Εν προκειμένω, εκ των καταθέσεων των πρωτοδίκως εξετασθέντων εκατέρωθεν μαρτύρων, ως αυταί περιέχονται εις τα μετ`επικλήσεως προσκομιζόμενα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένην απόφασιν πρακτικά συνεδριάσεως του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και εκ πάντων των εγγράφων, τα οποία προσκομίζουν νομίμως και επικαλούνται οι διάδικοι, απεδείχθησαν τα εξής: Οι διάδικοι ετέλεσαν κατά το έτος 1973 νόμιμον γάμον και απέκτησαν τέσσερα τέκνα, τον Δ., τον Ι., την Ε. και τον Α., ηλικίας ήδη δέκα εξ, δέκα πέντε, δέκα τεσσάρων και δώδεκα ετών, αντιστοίχως, πλην ο τοιούτος τούτων γάμος ελύθη ήδη για της υπ`αριθμ. 1237/1980 αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία κατέστη αμετάκλητη. Την επιμέλειαν των ανηλίκων τούτων ήσκει έκτοτε εν τοις πράγμασι η ήδη εκκαλούσα, διαμένουσα μετ`αυτών εις Μοσχάτον Αττικής, εν συνεχεία όμως, δια της υπ`αριθμ. 2363/1986 αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, τελεσιδίκου καταστάσεως αντετέθη εις μεν την εκκαλούσαν η επιμέλεια των δύο τελευταίων των ως άνω ανηλίκων, εις δε τον εφεσίβλητον η επιμέλεια των δύο πρώτων εξ αυτών. Εν τούτοις δια της εν συνεχεία εκδοθείσης υπ`αριθμ. 4/1989 αποφάσεως ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θηβών ανετέθη προσωρινώς και των δύο τούτων ανηλίκων η επιμέλεια εις την ήδη εκκαλούσα, δεχθέντος του Δικαστηρίου εκείνου το μεν ότι συμπεριεφέρετο προς αυτά βαναύσως ο εφεσίβλητος πατέρας των, το δε ότι και επιθυμία αμφοτέρων τούτων των ανηλίκων ήτο να διαμένουν μετά της μητέρας των και σήμερον εκκαλούσης. Ηδη, ως προκύπτει εκ των προαναφερθέντων αποδεικτικών στοιχείων, έχουν μεταβληθεί νυν, ήτοι μετά την έκδοσιν της ανωτέρω τελεσιδίκου αποφάσεως, αι προϋποθέσεις και δη ουσιωδώς, βάσει των οποίων ανετέθη η επιμέλεια των ανωτέρω δύο πρεσβυτέρων τέκνων εις τον εφεσίβλητον, και οποίαι αναμφιβόλως ήταν η στροφή τούτου προς αυτά και η φροντίς του δια την καλλιτέραν ανάπτυξιν των, αφού ο τελευταίος αυτός, παραλαβών, μεθ`εαυτόν εις την εις Σχηματάριον Θηβών οικίαν του τους ανηλίκους τούτους το μεν διέκοψε την φοίτησίν του εις το γυμνάσιον όπου, αληθές είναι, δεν είχον καλήν απόδοσιν και υπεχρέωσεν αυτούς να εκτελούν σκληράς εργασίες, καίτοι ο πρώτος εξ αυτών παρουσιάζει από μικράς ηλικίας προβλήματα υγείας (ακράτεια ούρων κατά την από 22-2-1984 γνωμάτευσιν του νοσοκομείου παίδων "Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ") ο δε δεύτερος ελαφράν καθυστέρησιν (κατά την από 18-4-1989 γνωμάτευσιν του κέντρου ψυχικής υγιεινής Πειραιώς), ως φύλαξιν προβάτων και τοιαύτην ημερομισθίου εργάτου εις Ε.Α.Β. Τανάγρας, το δε συμπεριφέρετο προς αυτά βαναύσως, χειροδικών κατ`αυτών άνευ σοβαράς προς τούτο αιτίας (βλ. από 15-11-1988 βεβαίωσιν του κέντρου υγείας Σχηματαρίου δια τον εκ των ανηλίκων Δ., καθ`ην φέρει αυτός "εκδοράς και μόλωπες στο αριστερό ημιθωράκιο καθώς και θλαστικό τραύμα κάτω χείλους, επίσης κατάθεσιν μάρτυρος αποδείξεως Α.Σ."...ο εναγόμενος επειδή το παιδί πήγε στο τσίρκο και χάλασε 400 δραχμές τον κρέμασε τον Δ. ανάποδα..."). Επί πλέον η υπάρχουσα σήμερον, ήτοι από της εκδόσεως της ως άνω αποφάσεως ασφαλιστικών μέτρων, αφ`ης οι εν λόγω δύο ανήλικα διαμένουν μετά της εκκαλούσας μητέρας των, πραγματική κατάστασιν συνηγορεί απολύτως υπέρ της διατηρήσεώς της και αντιστοίχως, πράγματι της ανατροπής της δια της ως άνω τελεσιδίκου αποφάσεως γενομένης ρυθμίσεως αφού ήδη σημαντικώς ενισχύεται η ψυχική των ανηλίκων τούτων κατάστασις και η ικανοποιητική αυτών επαγγελματική εκπαίδευσις, ως και της επιδεικνυομένης εις αυτά στοργής της ήδη εκκαλούσας, αλλά και της υπό την αυτήν στέγην διαβιώσεως και των τεσσάρων ανηλίκν αδελφών. Και είναι μεν αληθές ότι η εκκαλούσα ενυμφεύθη εκ νέου και απέκτησεν εκ του ήδη συζύγου της και δύο έτερα τέκνα όμως μόνον το περιστατικόν τούτο δεν δύναται να οδηγήσει εις αντίθετον κρίσιν, αφού ο νέος σύζυγος της εκκαλούσας διάκειται, ως αποδεικνύεται εκ των αυτών ως άνω αποδεικτικών στοιχείων, λίαν συμπαθώς προς τα εκ του προτέρου γάμου αυτής τέκνα, άλλωστε το περιστατικόν αυτό δεν φαίνεται να έχει δυσμενή επίδρασιν επί των δύο μικροτέρων των διαδίκων τέκνων, των οποίων συνεχώς έχει την επιμέλειαν η εκκαλούσα. Περαιτέρω, εκ των αυτών ως άνω αποδεικτικών στοιχείων, απεδείχθη ότι η τελευταία αυτή δεν εργάζεται και ουδέν έχει εισόδημα, σημειουμένης ότι το μίσθωμα της οικίας της στην οποία κατοικεί αυτή μετά των ανηλίκων, εις Μοσχάτον Αττικής και του ήδη συζύγου της καταβάλλει ο τελευταίος, ενώ ο ήδη εφεσίβλητος είναι υπάλληλος του ΟΤΕ, αι δε μηνιαίαι αποδοχαί του ανέρχονται σε δραχμές 184.132 (βλ. από 21-11-1990 βεβαίωσιν του ΟΤΕ), πλέον δώρων εορτών και επιδόματος αδείας. Επίσης πορίζεται αυτός και προσθέτου, μη προσδιοριζόμενον όμως, εισόδημα εκ της εκμεταλλεύσεως γεωργικής του επιχειρήσεως επί αγροτικού του ακινήτου και καταβάλλει δραχμές 28.000 εις την εκκαλούσαν δια διατροφήν των δύο μικροτέρων τέκνων των. Εν όψει τούτων η ανάλογος διατροφή των δύο πρώτων των ως άνω ανηλίκων τέκνων των διαδίκων, η οποία περιλαμβάνει άπαντα τα αναγκαία δια την συντήρησίν των, καθώς και τα έξοδα δια την ανατροφήν των, με βάσιν τας ανάγκας των, όπως αυταί προκύπτουν εκ των συνθηκών της ζωής του (άρθρον 1493 Α.Κ.), ανέρχεται μηνιαίως εις το ποσόν των δραχμών 18.000 δι`έκαστον εκ αυτών. Επομένως, έσφαλε περί την εκτίμησιν των αποδείξεων το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο το οποίον, με την εκκαλουμένη απόφασίν των, εδέχθη ότι δεν επήλθε ουσιώδης μεταβολή των συνθηκών από της εκδόσεως της ως άνω τελεσιδίκου αποφάσεως και εφεξής και δη όσον αφορά το πρόσωπον εκάστου των ανηλίκων τούτων, των ήδη διαδίκων γονέων των και αυτό τούτο το κοινωνικόν περιβάλλον των τέκνων αυτών και κατά συνέπειαν αφού απέρριψεν ως αβάσιμον το περί μεταρρυθμίσεως της αποφάσεως εκείνης αίτημα εις τρόπον ώστε να ανατεθεί η επιμέλεια των ανηλίκων τούτων εις την ήδη εκκαλούσαν, απέρριψε και το εν συνεχεία αίτημα περί καταβολής εις αυτήν αναλόγου διατροφής δια λογαριασμόν των ως είρηται δύο ανηλίκων τέκνων των διαδίκων και συνεπώς πρέπει, κατά παραδοχήν της εφέσεως εις και κατ`ουσίαν βασίμου, να εξαφανισθεί η απόφασιν αυτήν και διακρατουμένης της υποθέσεως παρά τω δικαστηρίω τούτων προς κατ`ουσίαν εκδίκασιν (άρθρον 535 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.), να γίνει εν μέρει δεκτή ή, εφ`ης η εκκαλουμένη απόφασιν, αγωγή, ανατεθεί εις την ενάγουσαν η επιμέλεια του προσώπου των δύο πρώτων των ως άνω ανηλίκων τέκνων των διαδίκων και υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλλει εις την ενάγουσαν, υφ`ης παρίσταται αυτή ιδιότητα, δραχμάς 18.000 δι`εκάτερον των ανηλίκων τούτων τέκνων, εντός του πρώτου πενθημένου εκάστου μηνός, επί δύο έτη από της επιδόσεως της αγωγής αφού δεν προκύπτει προγενεστέρα της επιδόσεως της αγωγής όχλησις του εναγομένου, νομιμοτόκως από της καθυστερήσεως εκάστης μηνιαίας παροχής, συμψηφιζομένης, όμως, της εκατέρωθεν δικαστικής δαπάνης, κατ`άρθρα 183 και 179 Κ.Πολ.Δ.