496/2008 Α.Π. Παραβίαση υποχρεώσεως για διατροφή (358 ΠΚ).

496/2008 Α.Π.  Παραβίαση υποχρεώσεως για διατροφή (358 ΠΚ).   

Απόφαση 496 / 2008    (ΣΤ, ΠΟΙΝΙΚΕΣ)

Θέμα
Ακυρότητα απόλυτη, Πολιτική αγωγή, Διατροφής υποχρέωση.

---

http://www.areiospagos.gr/

Περίληψη:
Παραβίαση υποχρεώσεως για διατροφή (358 ΠΚ). Αναίρεση καταδικαστικής αποφάσεως με την επίκληση λόγων εσφαλμένης ερμηνείας ουσιαστικής ποινικής διατάξεως, ελλείψεως ειδικής αιτιολογίας και απόλυτης ακυρότητας. Αναιρείται για απόλυτη ακυρότητα, γιατί δεν διευκρινίζεται στη σχετική δήλωση, ότι η παραστάσα ως πολιτικώς ενάγουσα, παραστάθηκε για λογαριασμό του τελούντος υπό δικαστική συμπαράσταση ανικάνου τέκνου της, ενώ η χρηματική ικανοποίηση επιδικάστηκε υπέρ της ιδίας ατομικά. Αναιρεί και παραπέμπει.

---

Αριθμός 496/2008


ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ


ΣΤ' Ποινικό Τμήμα


Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Γεώργιο Σαραντινό, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Βασίλειο Λυκούδη, Ανδρέα Τσόλια, Ιωάννη Παπουτσή και Νικόλαο Ζαΐρη-Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.

Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 5 Φεβρουαρίου 2008, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ιωάννη Χρυσού (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Πελαγίας Λόζιου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Χ1, που παραστάθηκε με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Γεώργιο Παπαθανασίου, περί αναιρέσεως της 54504/2006 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών. Με πολιτικώς ενάγουσα της Ψ1, που παρέστη με τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Γεώργιο Τσίκνα . Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 9 Οκτωβρίου 2006 αίτησή του αναιρέσεως και στους από 10 Ιανουαρίου 2008 προσθέτους λόγους, τα οποία καταχωρίστηκαν στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1605/07.
Αφού άκουσε Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να γίνει δεκτή η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά τη διάταξη του άρθρου 171 αρ. 2 ΚΠΔ, απόλυτη ακυρότητα, που δημιουργεί λόγο αναιρέσεως της αποφάσεως, κατά το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Α του ΚΠΔ, η οποία λαμβάνεται υπόψη αυτεπαγγέλτως σε κάθε στάδιο της διαδικασίας, ακόμη και στον Άρειο Πάγο, επιφέρει και η παρά το νόμο παράσταση του πολιτικώς ενάγοντος στη διαδικασία του ακροατηρίου. Τέτοια ακυρότητα υπάρχει όταν δεν συντρέχουν στο πρόσωπο του πολιτικώς ενάγοντος οι όροι της ενεργητικής και παθητικής νομιμοποιήσεως για την άσκηση της πολιτικής αγωγής, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 63 και 64 του ΚΠΔ και όταν παραβιάστηκε η διαδικασία που έπρεπε να τηρηθεί σχετικά με τον τρόπο και το χρόνο ασκήσεως της υποβολής αυτής κατά το άρθρο 68 του ΚΠΔ. Εξ' άλλου, όπως προκύπτει από τα άρθρα 63, 64, και 68 του ΚΠΔ, σε συνδυασμό με τα άρθρα 914 και 932 ΑΚ, στην άσκηση της πολιτικής αγωγής για την επιδίκαση αποζημιώσεως ή χρηματικής ικανοποιήσεως λόγω ηθικής βλάβης νομιμοποιούνται μόνο όσοι έχουν ζημιωθεί αμέσως από το διωκόμενο έγκλημα. Από τα ανωτέρω παρέπεται, ότι επέρχεται απόλυτη ακυρότητα και όταν η πολιτική αγωγή ασκηθεί, χωρίς να προσδιορίζεται στη σχετική δήλωση, με ποια ιδιότητα παρίσταται, ατομικά για τον εαυτό του ή για λογαριασμό άλλου, πολύ δε περισσότερο στην περίπτωση εκείνη, κατά την οποία ο δικαιούχος της χρηματικής ικανοποιήσεως, λόγω ηθικής βλάβης τελεί υπό δικαστική συμπαράσταση. Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από τα έγγραφα του φακέλου, τα οποία παραδεκτώς επισκοπούνται, προκύπτουν τα ακόλουθα: Με την υπ' αριθμό 1803/2004 απόφαση του Εφετείου Αθηνών, τέθηκε σε καθεστώς πλήρους στερητικής-δικαστικής συμπαράστασης, το κοινό τέκνο των διαδίκων Ζ1 και ορίστηκε με την ως άνω απόφαση δικαστική συμπαραστάτρια η μητέρα του, Ψ1. Όπως, δε προκύπτει από τα πρακτικά της υπ' αριθμό 54504/2006 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, που δίκασε σε δεύτερο βαθμό, το τελευταίο κήρυξε τον αναιρεσείοντα ένοχο της πράξεως της παραβιάσεως της υποχρεώσεως για διατροφή του κοινού τους τέκνου, και του επέβαλε ποινή φυλακίσεως 7 μηνών, την εκτέλεση της οποίας ανέστειλε επί τρία έτη. Κατά τη συζήτηση της υποθέσεως στο ακροατήριο του δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου, όπως προκύπτει από τα πρακτικά της δίκης, εμφανίστηκε η Ψ1, η οποία δήλωσε ότι παρίσταται ως πολιτικώς ενάγουσα κατά του προαναφερόμενου κατηγορουμένου και ζήτησε να υποχρεωθεί να της καταβάλει 44 ευρώ, με επιφύλαξη, ως χρηματική ικανοποίηση της για την ηθική βλάβη, που έχει υποστεί λόγω του αδικήματος. Σημειώνεται, ότι την ίδια δήλωση, είχε υποβάλει και ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, η οποία έγινε δεκτή με την υπ' αριθμό 30281/2006 απόφασή του. Κατά της αποφάσεως αυτής, ασκήθηκε από τον κατηγορούμενο και ήδη αναιρεσείοντα έφεση, επί της οποίας εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση. Το Δικαστήριο που την εξέδωσε στη συνέχεια και, μετά την κήρυξη του αναιρεσείοντος ως ενόχου, επιδίκασε ατομικά υπέρ της ως άνω πολιτικώς ενάγουσας Ψ1, ως χρηματική ικανοποίηση, λόγω ηθικής βλάβης, που αυτή υπέστη, το ποσό των 44 ευρώ. Με αυτές, όμως, τις παραδοχές, επήλθε απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας, η οποία συνίσταται στο γεγονός ότι, ενώ δικαιούχος της διατροφής, ήταν το τέκνο αυτής, Ζ1, που τελούσε υπό τη δικαστική συμπαράσταση της μητέρας του, δεν διευκρινίστηκε με τη δήλωσή αυτής, τόσο ενώπιον του πρωτοβαθμίου, όσο και ενώπιον του δευτεροβαθμίου Δικαστηρίου, εάν αυτή (Ψ1), παρίσταται για λογαριασμό του τελούντος υπό δικαστική συμπαράσταση τέκνου της. Επομένως, επήλθε απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας στο ακροατήριο του δευτεροβαθμίου Δικαστηρίου και πρέπει, κατά παραδοχή του, από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Α του ΚΠΔ, προβαλλόμενου πρώτου των προσθέτων λόγων αναιρέσεως, ως βάσιμου, να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, ενώ παρέλκει η έρευνα των λοιπών λόγων αναιρέσεως της υπό κρίση αιτήσεως και των προσθέτων αυτής λόγων. Στη συνέχεια πρέπει να παραπεμφθεί, σύμφωνα με το άρθρο 519 του Κ.Π.Δ, η υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο, εφόσον είναι δυνατή η σύνθεσή του από άλλους δικαστές, εκτός από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Αναιρεί την υπ' αριθμό 54.504/2-10-2006 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, Και
Παραπέμπει την υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο, συγκροτούμενο από άλλους δικαστές, εκτός εκείνων που δίκασαν προηγουμένως.

Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 12 Φεβρουαρίου 2008. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 28 Φεβρουαρίου 2008.






Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ