1636/2008 Α.Π. Παραβίαση της προς διατροφή υποχρεώσεως

1636/2008 Α.Π.  Παραβίαση της προς διατροφή υποχρεώσεως

Απόφαση 1636 / 2008    (Ζ, ΠΟΙΝΙΚΕΣ)

Θέμα
Αιτιολογίας ανεπάρκεια, Διατροφής υποχρέωση.

---

http://www.areiospagos.gr/

Περίληψη:
Παραβίαση της προς διατροφή υποχρεώσεως. Στοιχεία του εγκλήματος αυτού. Πότε υπάρχει έλλειψη αιτιολογίας. Αναιρείται η προσβαλλόμενη καταδικαστική απόφαση για κακόβουλη παραβίαση της υποχρεώσεως προς διατροφή λόγω ελλείψεως αιτιολογίας, διότι δεν εκτίθενται περιστατικά από τα οποία να προκύπτει ότι ο υπόχρεος - αναιρεσείων είχε την οικονομική δυνατότητα να καταβάλει την επιδικασθείσα στα τέκνα του διατροφή. Αναιρεί και παραπέμπει.

---

Αριθμός 1636/2008


ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ


Ζ' Ποινικό Τμήμα


Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Γρηγόριο Μάμαλη, Προεδρεύοντα Αρεοπαγίτη, (κωλυομένου του Αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου Μιχαήλ Δέτση), ως αρχαιότερο μέλος της συνθέσεως, Θεοδώρα Γκοΐνη - Εισηγήτρια, Νικόλαο Ζαΐρη (ορισθέντα με την υπ' αριθμό 44/2008 πράξη του Προέδρου του Αρείου Πάγου), Νικόλαο Λεοντή [(ορισθέντα με την υπ' αριθμό 30/2008 πράξη του Προέδρου του Αρείου Πάγου), (κωλυομένου του Αρεοπαγίτη Βασιλείου Κουρκάκη)] και Ελευθέριο Μάλλιο, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 5 Μαρτίου 2008, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γεωργίου Βλάσση (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Χριστίνας Σταυροπούλου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου χ1, που παρέστη με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Νικόλαο Συμπέθερο, περί αναιρέσεως της 1029/2007 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αγρινίου. Με πολιτικώς ενάγουσα την ...... που δεν παρέστη.
Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αγρινίου, με την ως άνω απόφασή του, διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 7 Νοεμβρίου 2007 αίτηση αναιρέσεώς του, καθώς και στο από 4 Φεβρουαρίου 2008 δικόγραφο των προσθέτων λόγων, που καταχωρίστηκαν στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1961/2007.

Αφού άκουσε Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να γίνει δεκτή η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τη διάταξη του άρθρου 358 ΠΚ προκύπτει ότι για τη στοιχειοθέτηση του υπ' αυτής προβλεπομένου εγκλήματος της παραβιάσεως της προς διατροφήν υποχρεώσεως απαιτούνται υποχρέωση του δράστη προς διατροφήν άλλου, επιβεβλημένη από το νόμο, αναγνώριση της υποχρεώσεως με δικαστική απόφαση, έστω και προσωρινώς, παραβίαση της υποχρεώσεως αυτής από κακοβουλία, ήτοι από κακεντρέχεια ή κακή θέληση, για να στερήσει το δικαιούχο των μέσων προς ικανοποίηση των βιοτικών του αναγκών και όχι απλώς από λησμοσύνη ή οικονομική αδυναμία και περιέλευση εντεύθεν του δικαιουμένου σε κατάσταση στερήσεων ή ανάγκης να δεχθεί τη βοήθεια άλλων.
Εξάλλου, η καταδικαστική απόφαση στερείται της επιβαλλόμενης από τις διατάξεις των άρθρων 93 § 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠοινΔ ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον εκ του άρθρου 510 § 1 στοιχ. Δ' ΚΠοινΔ λόγο αναιρέσεως, όταν δεν εκτίθενται σ'αυτή, με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις, τα προκύψαντα από την αποδεικτική διαδικασία πραγματικά περιστατικά, στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του δικαστηρίου για τη συνδρομή τω αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελίωσαν και οι νομικές σκέψεις υπαγωγής των περιστατικών αυτών στην εφαρμοσθείσα ουσιαστική ποινική διάταξη. Για την πληρότητα, επομένως, της αιτιολογίας καταδικαστικής για παραβίαση της προς διατροφήν υποχρεώσεως αποφάσεως, απαιτείται να αναφέρονται σ'αυτήν, εκτός των άλλων, τα πραγματικά εκείνα περιστατικά από τα οποία συνάγεται ότι ο υπόχρεος είχε την οικονομική δυνατότητα καταβολής της οφειλόμενης διατροφής. Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη 1029/2007 απόφασή του, το κατ' έφεση δικάσαν Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αγρινίου κήρυξε ένοχο τον αναιρεσείοντα για παραβίαση της υποχρεώσεώς του προς διατροφήν των δύο ανηλίκων τέκνων του, κατά συρροήν και κατ' εξακολούθηση, κατά το χρονικό διάστημα από τον Ιούλιο 2004 μέχρι το Μάρτιο 2005 και του επέβαλε συνολική ποινή φυλακίσεως πέντε μηνών, την εκτέλεση της οποίας ανέστειλε επί τριετία. Δέχθηκε, ειδικότερα, το δικαστήριο της ουσίας ότι, από τα αποδεικτικά μέσα που μνημονεύει κατά το είδος τους, αποδείχθηκε ότι ο κατηγορούμενος, "αν και υποχρεώθηκε να καταβάλλει με την υπ' αριθ. 296/2005 απόφαση του Εφετείου Πατρών, η οποία εκδόθηκε μετά από έφεση κατά της υπ' αριθ. 9/2004 αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αγρινίου... το πρώτο πενθήμερο κάθε μήνα διατροφή 350 ευρώ για την ανήλικη θυγατέρα του ..... και 330 ευρώ για τον ανήλικο γιό του ......, ενεργώντας με κακοβουλία δεν κατέβαλε τη διατροφή αυτή για το διάστημα από 5.7.2004 έως 5.3.2005 ήτοι το συνολικό ποσόν των 6.120 ευρώ (9 μήνες Χ 350 + 9 μήνες Χ 330), με αποτέλεσμα οι ως άνω δικαιούχοι να υποστούν στερήσεις και να αναγκασθούν να δεχθούν τη βοήθεια άλλων".
Με αυτές τις παραδοχές η προσβαλλόμενη απόφαση δεν περιέχει την απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, με την έννοια που προεκτέθηκε, αφού δέχεται ότι ο αναιρεσείων είναι ένοχος των πράξεων για τις οποίες καταδικάσθηκε χωρίς να αναφέρει τα περιστατικά εκείνα από τα οποία προκύπτει ότι αυτός είχε την οικονομική δυνατότητα να καταβάλει τη διατροφή που είχε επιδικασθεί στα ανήλικα τέκνα του, στοιχείο το οποίο είναι απαραίτητο για τη θεμελίωση του εγκλήματος του άρθρου 358 ΠΚ, κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα. Η έλλειψη αυτή δεν συμπληρώνεται επιτρεπτώς από την επίκληση που γίνεται, στην αρχή του σκεπτικού της προσβαλλόμενης αποφάσεως, αόριστη άλλωστε, των επί του ζητήματος αυτού παραδοχών της αποφάσεως του πολιτικού δικαστηρίου που αναγνώρισε την προς διατροφήν των τέκνων του υποχρέωση του αναιρεσείοντος. Επομένως είναι βάσιμος κατ' ουσίαν ο συναφής, κατ' εκτίμηση, λόγος της αιτήσεως, εκ του άρθρου 510 § 1 στοιχ. Δ' ΚΠοινΔ και ο όμοιος, δεύτερος, του δικογράφου των παραδεκτώς ασκηθέντων προσθέτων λόγων, που πλήττουν την προσβαλλόμενη απόφαση για την ως άνω πλημμέλεια. Πρέπει, κατόπιν αυτού, να γίνει δεκτή η αίτηση και να αναιρεθεί για τον ανωτέρω λόγο η προσβαλλόμενη απόφαση, παρελκούσης της έρευνας των λοιπών λόγων. Ακολούθως, η υπόθεση πρέπει να παραπεμφθεί, για νέα συζήτηση, στο ίδιο Δικαστήριο, δεδομένου ότι η συγκρότησή του από δικαστές άλλους, από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως, είναι δυνατή (άρθρο 519 ΚΠοινΔ).


ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί τη 1029/2007 αίτηση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αγρινίου. Και
Παραπέμπει την υπόθεση, για νέα συζήτηση, στο ίδιο Δικαστήριο, συντιθέμενο από δικαστές άλλους, από εκείνους που τη δίκασαν προηγουμένως.

Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 15 Μαΐου 2008. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 20 Ιουνίου 2008.


Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ