Νομολογία: 1080/1995 Μονομελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης
Υπόθεση θρησκευτικής ισότητας Σχολιασμός:Ρήγα Νικολία
Επώνυμο : Ρήγα
Όνομα : Νικολία
Μάθημα : Συνταγματικό Δίκαιο
Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Δημοσίου Δικαίου
ΜονΠρωτΘες 1080/1995 : Θρησκευτική ισότητα – Αρνηση του δικαστηρίου να κάνει δεκτή αίτηση συζύγου να ανατεθεί αποκλειστικά σ’ αυτόν η γονική μέριμνα των τέκνων λόγω της προσχωρήσεως της συζύγου στους μάρτυρες του Ιεχωβά.
Το Μονομελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης δίκασε (κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων) αίτηση συζύγου κατά της συζύγου του, με την οποία ζητούσε να διαταχθεί προσωρινά η μετοίκηση της καθ’ ής συζύγου του από τη συζυγική τους στέγη, να ανατεθεί προσωρινά αποκλειστικά σ’ αυτόν η άσκηση της γονικής μέριμνας των ανηλίκων τέκνων τους και να υποχρεωθεί η καθ’ ής να του παραδώσει τα ως άνω τέκνα. Ο αιτών στήριξε το αίτημά του στο γεγονός ότι η έγγαμη συμβίωσή τους είχε κλονισθεί λόγω του ότι η σύζυγός του έγινε μάρτυρας του Ιεχωβά (μετά το γάμο τους). Το δικαστήριο έκρινε ότι το γεγονός ότι η καθ’ ης έγινε μάρτυς του Ιεχωβά, δεν καθιστά από μόνο του (χωρίς τη συνδρομή και άλλων περιστατικών), αφόρητη την έγγαμη συμβίωση των διαδίκων και ως εκ τούτου δεν κρίνεται επιβεβλημένη και αναγκαία η μετοίκηση της συζύγου από τη συζυγική οικία. Περαιτέρω, δέχτηκε ότι εφόσον πρόκειται για την ανάθεση της γονικής μέριμνας των τέκνων πρέπει να λάβει υπόψιν του σύμφωνα με το άρθρο 1511 παρ. 2 ΑΚ, το συμφέρον τους, σεβόμενο και την ισότητα μεταξύ των γονέων και να μην κάνει διακρίσεις εξαιτίας του φύλου, της φυλής, της γλώσσας, της θρησκείας, των πολιτικών ή όποιων άλλων πεποιθήσεων. Εξάλλου, οι μάρτυρες του Ιεχωβά, ανεξάρτητα από τον χαρακτηρισμό τους ως αιρέσεως έναντι της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, αποτελούν γνωστή θρησκεία κατά την έννοια τουάρθρου 13 παρ. 2 του Συντάγματος και δεν τίθενται από πλευράς απολαύσεως ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων σε ήσσονα μοίρα, επειδή απλώς και μόνο είναι οπαδοί του θρησκεύματος αυτού. Στην προκείμενη περίπτωση δε, ως προς την ανάθεση προσωρινά της γονικής μέριμνας των ανηλίκων, μοναδικό κριτήριο που θέτει ο νόμος είναι το συμφέρον αυτών. Ενόψει των ανωτέρω, αλλά και του γεγονότος ότι η καθ’ ης είναι στοργική μητέρα και δεν προβαίνει σε συγκεκριμένες πράξεις προσηλυτισμού των ανηλίκων τέκνων της, το δικαστήριο έκρινε ότι για το συμφέρον των ανηλίκων, πρέπει να ασκείται η γονική μέριμνα και από την καθ’ ης μητέρα (αφού αυτό εξυπηρετεί καλύτερα την ομαλή ψυχοσωματική τους ανάπτυξη ενώ σε αντίθετη περίπτωση θα προκληθεί αναστάτωση σ’ αυτά και ριζική μεταβολή των μέχρι τώρα συνθηκών διαβίωσής τους), και απέρριψε την κρινόμενη αίτηση ως κατ΄ουσίαν αβάσιμη. Η απόφαση του δικαστηρίου είναι ορθή αφού το γεγονός της προσχωρήσεως της μητέρας στο ως άνω θρήσκευμα δεν μπορεί να την αποστερήσει από το δικαίωμά της να ασκεί τη γονική μέριμνα των τέκνων της, η οποία πρέπει να ρυθμίζεται από το δικαστήριο με μοναδικό γνώμονα το συμφέρον των τέκων και με σεβασμό της αρχής της ισότητας των συζύγων χωρίς να γίνονται διακρίσεις με βάση το φύλο ή το θρησκεία. Η ρύθμιση αυτή επιβάλλεται ρητά από τα άρθρα 4 παρ. 2 και 13 παρ. 1 εδ. β του Συντάγματος. Το τελευταίο κατοχυρώνει την θρησκευτική ισότητα, απόρροια της ελευθερίας της θρησκευτικής συνείδησης (αρθρ. 13 παρ. 1) και ορίζει ότι η απόλαυση των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων, δεν μπορεί να εξαρτηθεί από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις κανενός. Η αναφορά του άρθρου αυτού στα ατομικά και πολιτικά δικαώματα, είναι πρόδηλα ενδεικτική. Ούτε των κοινωνικών δικαιωμάτων ούτε κανενός άλλου δικαώματος, απ’ όσα προβλέπουν το Σύνταγμα και οι νόμοι, μπορεί κατ’ αρχήν να εξαρτηθεί η απόλαυση, από τα θρησκευτικά πιστεύω του ενδιαφερομένου. Συνεπώς και δικαστική απόφαση για την ανάθεση της γονικής μέριμνας ανήλικου παιδιού στον ένα από τους γονείς του, δεν επιτρέπεται να λάβει υπόψη, το (ενδεχομένως διαφορετικό) θρήσκευμα καθενός από αυτούς. Κάτι τέτοιο απαγορεύεται άλλωστε και από την ΕΣΔΑ, σύμφωνα με τη σχετική νομολογία του ΕΔΔΑ.
ΠΗΓΗ: http://www.jurisconsultus.gr/pubs/uploads/1594.pdf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου